
عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد : مطالعه تقابل الهیات مسیحی با آیین گنوسی
تکه ای از متن پایان نامه :
در دورۀ رسولان، کلمنس رومی(30-100م) نیز رساله به قرنتیان دارد که احتمالا در 95-96 میلادی نوشته شده می باشد. وی در اثر خویش «کلمه» را واسطۀ ظهور قدرت مطلق خداوند میداند. او از پسر خدا بودن عیسای ناصری دفاع میکند و برای وی و روحالقدس وجودی ازلی قائل می باشد[1]. در نگاه کلمنس، خداوند در طبیعت ساری و جاری می باشد، هیچ چیز از او مخفی نیست، وی بر تمام افکار و اندیشههای بشرها اشراف دارد؛ زیرا که روح او در همه جا حضور دارد. به نظر کلمنس، عیسی مسیح به خاطر نجات بشرها به صلیب کشیده گردید و اکنون بر بشر می باشد که زندگی وی را الگوی خود قرار دهد. به عبارتی دیگر، پسر الگوی بشر می باشد؛ زیرا عیسی مسیح خودش را به خاطر بشرها قربانی نمود و با این کار خویشتن را متواضع ساخت. پس بشرها نیز بایستی همواره فروتنی و تواضع را در پیش گیرند. مسیح هر چند کشته گردید، اما دوباره باز خواهد گشت و مسیحیان بایستی به این مسأله ایمان داشته باشند. او در بیشتر بخشهای این رساله بر تأثیر نجاتبخشی پسر و ایگناتیوس(30-107م) و پولیکارپوس(65-100 یا 155م) هر دو در مقابل گنوسیان و شبحانگاران(Docetists) از جسم و انسانیت واقعی مسیح دفاع میکنند[2]. ایگناتیوس (Ignatius) بارها تأکید میکند که عیسی مسیح واقعاً از خداوند مولود گردید و واقعاً بشر بود و واقعاً مصلوب و مدفون گردید و واقعاً از مرگ برخاست. خداوند پدر همه کسانی را که به واسطه مسیح به او ایمان دارند پس از مرگ زنده خواهد نمود. او به شدت با شبحانگاران به مخالفت میپردازد. اینان میگفتند عیسی در ظاهر مصلوب گشت، اما در واقع کشته نشد و همچنین منکر رنج و مصایب او بودند. ایگناتیوس میگوید این عقیده، نشاندهندۀ باطل و بیهوده بودن صلیب می باشد و مسیحیان را از این تعالیم شیطانی بر حذر میدارد. به همین خاطر، از شمعون (Simon) به عنوان نخستزادۀ شیطان نام میبرد و باسیلیدس (Basilides) و سایر بزرگان گنوسی را پیروان شیطان معرفی میکند[3]. در مباحث مسیحشناسی با تکیه بر کتاب مقدس، وجود ازلی او را مورد توجه قرار میدهد و اذعان میدارد که مسیح پیش از ابراهیم و سایر انبیاء بنیاسرائیل بوده می باشد[4]. همۀ انبیاء غلام او هستند و انتظار او را به عنوان آموزگار، سرور و منجی خود میکشیدند (اشعیا، 35: 4). مسیح از تبار داود بود که از مریم باکره و همچنین از خداوند واقعاً مولود گردید. وی متجسد گردید؛ زیرا که کلمه جسم گردید(یوحنا، 1: 14) و بیآنکه گناهی مرتکب گردد، بر روی زمین زیست و
پدران مدافعهگر
[1]. درمورد تأثیر فرهنگ یونانی در این رساله بنگرید به: یگر، ورنر، صدر مسیحیت و پایدیای یونانی، ترجمه فریده فرنودفر و امیر نصری، نشر حکمت، 1389، صص37-51.
[2]. ایلخانی، محمد، تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس، سمت، 1389، ص26-30؛ و همچنین:
Daly, S.j, Robert,“Trinitarian Theology in Early Christian Anaphoras”, God in Early Christian Thought, ed. By Andrew McGowan and et.al, Brill, 2009, p.245-249.
[3]. Ignatius, Epistle to the Trallians, chaps, 9-19; Epistle to theSmyrnaeans, chaps. 3-5.
[4]. اشاره دارد به یوحنا، 8: 58 «عیسی بدیشان گفت، آمین آمین به شما میگویم که پیش از آنکه ابراهیم پیدا گردد من هستم».